تفاوت بزرگراه و آزادراه ( آزمون آیین نامه )

تمامی افرادی که تمایل به دریافت گواهینامه رانندگی دارند، باید ابتدا آگاهی خود را به مسائل تئوری رانندگی نشان دهند. این مسائل تئوری را آیین نامه رانندگی می‌گویند و در آن، تمامی تعاریف مربوط به رانندگی، علائم جاده‌ها و حتی نوع جاده‌ها تعیین شده‌اند. همانطور که می‌دانید آزادراه‌ها و بزرگراه‌ها از جمله مسیرهای اصلی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشور ما ایران هستند. این دو مسیر جاده‌ای با یکدیگر تفاوت دارند و هر فردی که قصد رانندگی در این جاده‌ها یا قصد شرکت در آزمون آیین نامه را دارد، باید به تفاوت آنها واقف باشد. در این مقاله قصد داریم شما را با تفاوت بزرگراه و آزادراه آشنا کرده و به بررسی مهمترین سوالات آیین نامه درباره این دو جاده بپردازیم.

آشنایی با تعاریف بزرگراه و آزادراه

قبل از اینکه به بررسی تفاوت بزرگراه و آزادراه در قوانین رانندگی ایران بپردازیم، ابتدا بهتر است مفاهیم و تعاریف هر یک را به طور جداگانه بیان کنیم.

در آیین نامه رانندگی ایران، آزادراه را مسیری تعریف کرده‌اند که حداقل سه خط اتومبیل رو در مسیرهای رفت و برگشت داشته باشد. هر یک از مسیرهای رفت و برگشت در آزادراه باید یک شانه به عرض حداقلی ۳ متر برای هر طرف داشته باشند. در ضمن، هر یک از مسیرهای رفت و برگشت در یک آزادراه، باید محصور بوده و در تمام طول مسیر از هم مجزا شده باشند.

در صورتی هم که نیاز به دور زدن و برگشت از مسیر اصلی وجود داشته باشد، این کار باید از طریق مسیرهای فرعی صورت بگیرد. این مسیرها باید به صورت تونل‌های زیرگذر یا پل‌های هوایی بوده و از زیر و بالای آزادراه عبور کرده باشند. در یک آزادراه استاندارد، هیچ تقاطعی وجود ندارد و این دو مسیر در میانه راه همدیگر را قطع میکنند.

در طرف مقابل بزرگراه را داریم. بزرگراه‌ها همانند آزادراه‌ها مسیرهایی هستند که در هر طرف حداقل دو خط عبوری برای تردد خودروها دارند. در یک بزرگراه استاندارد، باید مسیرهای رفت و برگشت به وسیله موانع فیزیکی از یکدیگر جدا شوند. این موانع ممکن است به صورت فلزی، بتنی یا سنگی باشند. حتی ممکن است که مسیرهای رفت و برگشت در برخی قسمت‌ها، از یکدیگر فاصله گرفته و هیچگونه ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند. برای ارتباط بین مسیرهای رفت و برگشت در بزرگراه‌ها، می‌توان از تقاطع‌های هم سطح و غیر هم سطح استفاده کرد.

این تقاطع ها، همانند آزادراه‌ها می‌توانند به صورت زیرگذر و یا روگذر باشند. با این حال، وجود زیرگذرها در بیشتر مناطق کشور مرسوم‌تر است. در ضمن روش دیگری که برای ارتباط بین مسیرهای رفت و برگشت بزرگراه ها می‌توان انتظار داشت، تقاطع‌های همسطح است. یک بزرگراه می‌تواند تعداد محدودی تقاطع‌ همسطح داشته باشد که این تقاطع‌ها به کمک موانع فیزیکی از جمله گاردریل‌ها و موانع بتنی محصور می‌شوند.

<< با آرزویِ قبولی برای تمامی عزیزان در آزمون عملی شهری >>

آموزشگاه رانندگی شاهد